چراغ

نزدیک جنگل،

پشت پنجره خانه ای،

- خانه پیرمردی شاید-

فانوسی با نور گرم می سوزد.

من تاریکم!

شعله ای سرخ شدن ،چه دشوار است.

اما...

روشنایی چقدر زیباست!

برگرفته از جنگ ادبی آیش .شاعر: محمدرضا شیرازی،زمستان 1366

نوشته شده در یکشنبه 93/5/5ساعت 4:17 صبح توسط نسترن نتاج نظرات ( ) | |